پستي و لئامت دشمن
دشمن و دشمني در همه زمان ها و مكان ها وجود دارد، ولي گاهي دشمن انسان جوانمردي آزاده است و گاهي يك نفر پست، كه بويي از انسانيت نبرده است. امام عليه السلام در كربلا با گروه دوم روبرو بود و از اين رو بود كه دست به اعمالي زدند كه در تاريخ تا ابد از آنان به زشتي ياد مي شود. و آنها را ضرب المثل ظلم و زشتي تبديل كرد.
آري در مظلوميت امام حسين عليه السلام همين بس كه چنين دشمناني داشت.
اينك به چند نمونه از پستي هاي دشمنان اهل بيت عليه السلام توجه كنيد:
1 - آنان امام حسين عليه السلام را در كنار آب و با لب تشنه شهيد كردند [1] و حتي حاضر نشدند به كودك شيرخوار او آب بدهند [2] .
2 - آنان از كشتن كودكان بي گناه پروا نداشتند از اين رو علي اصغر عليه السلام را در آغوش پدر شهيد كردند [3] و حاضر نشدند او را آب دهند [4] . با اينكه
كودكان در جنگ نقشي نداشتند و لازم بود كه رعايت حال آنان را بنمايند.
3 - دشمنان پست بعد از شهادت امام عليه السلام لباس هاي او را غارت كردند.
«فاخذ قميصه اسحاق بن حوية الحضرمي».
پيراهن او را اسحاق برداشت.
«و اخذ سراويله بحربن كعب التميمي».
شلوار او را بحر برد.
«واخذ عمامة اخنس بن مرتذ بن علقمة الحضرمي».
عمامه حضرت را اخنس به يغما بود.
«واخذ نعليه الاسود بن خالد لعنة لله» [5] .
كفش هاي حضرت را اسود غارت كرد.
حتي لباسهاي ظاهر زنان را به يغما بردند [6] .
4 - مردي نابخرد انگشت امام عليه السلام را قطع كرد تا انگشتري آنرا در آورد. (نام او را يجدل بن سليم كلبي گفته اند) [7] .
5 - دشمنان كوردل بعد از شهادت امام عليه السلام به خيمه هاي بي پناه او حمله كردند [8] و در اين كار بر همديگر سبقت مي گرفتند.
6 - آنان پس از شهادت امام عليه السلام خيمه هاي آل رسول را آتش زدند [9] در حالي كه اين عمل هيچ ارزش نظامي نداشت.
7 - آنها زنان را با پاي برهنه به اسيري بردند [10] .
و هنگامي كه مي خواستند زنان را ببرند از كنار كشته هاي عزيزانشان عبور دادند ( [11] (تا ناراحتي آنان را دو چندان كنند).
8 - زنان را بدون پوشش لازم، بر روي شتران قرار دادند و در بين افراد دشمن به نمايش گذاشتند [12] .
9 - به دستور عمربن سعد (فرمانده ي دشمن) ده نفر با اسب بر پيكر حسين عليه السلام تاختند [13] و از فرمانده ي خود جايزه گرفتند. [14] .
10 - حضرت را به صورت قتل صبر كشتند [15] . (يعني يكمرتبه او را شهيد نكردند بلكه ضربه هايي به او وارد كردند تا كم كم شهيد شد.)
11 - سرهاي شهدا را در بين اسيراني كه روي شتران سوار بودند، مي گرداندند تا ببينند و ناراحت شوند [16] .
12 - سر امام حسين عليه السلام را در مجلس يزيد بردند و به آن اهانت كردند [17] .
پاورقي
[1] لهوف، ص 58 و 55.
[2] موسوعه، ص 476.
[3] موسوعه، ص 476.
[4] همان، ص 478.
[5] لهوف، ص 56.
[6] همان، ص 57.
[7] همان.
[8] همان، ص 57.
[9] همان، ص 57.
[10] همان، ص 57.
[11] همان، ص 57.
[12] همان، ص 62.
[13] لهوف، ص 58.
[14] همان، ص 59.
[15] همان، ص 68 و بحار، ج 45.
[16] همان، ص 76.
[17] لهوف، ص 78.