مجبور كردن ديگران برخلاف اراده آنها، در مكتب آزادگان جهان پذيرفته نيست و اينچنين بود كه حسين عليه السلام در راه مكه به كوفه، چندين بار بيعت خود را از اصحاب و ياران برداشت و آنان را آزاد گذارد و حتي به


آنها اعلام كرد كه هر كس با ما بماند شهيد مي شود [1] .

آري امام مي خواست هر كس همراه حسين عليه السلام است آگاهانه و از روي رضايت و احساس وظيفه و عشق بماند.

آري در سفر عشاق خدا، عاشقان مي توانند همراه شوند و براي دنيامداران و بندگان زر و زور جائي نيست.

نكته جالب توجه اين است كه برداشتن بيعت را، به شب واگذار كرد كه هر كس خواست بتواند، بدون خجالت برود و خطر دشمن هم او را تهديد نكند.

امام حسين عليه السلام فرمود: «هذا الليل قد غشيكم فاتخذوه جملا و تفرقوا في سواده...» اين شب است كه همه جا را پوشانده پس از آن استفاده كنيد و در سياهي شب متفرق شويد. اين ها (دشمنان) مرا مي خواهند اگر به من دست پيدا كنند كاري به ديگران ندارند.» [2] .

در شرايطي كه دفاع از امام زمان (يعني حسين عليه السلام) بر همه واجب بود و اميد پيروزي بر دشمن وجود نداشت، امام عليه السلام بيعت خود را برداشت تا امتحان خوبي براي شناخت يارانش باشد، ولي اصحاب امام حسين عليه السلام با جان و مال و خانواده ماندند و تا آخرين نفس جنگيدند و شهيد شدند، چرا كه عاشق بودند.