بازگشت

صراحت در بيان اخبار نظامي براي ياران خويش


يكي از درس هاي آموزنده قيام امام حسين عليه السلام در مسايل نظامي همين صراحت امام در بيان مطالب بود، كه به چند مورد از آنها اشاره مي كنيم:

1 - امام حسين عليه السلام خبر خروج خويش از مكه را به يارانش اعلام كرد تا هر كس خواست، بتواند به ايشان ملحق شود و در موقع خروج از مكه سخنراني نمود و با ياد مرگ ذهن رزمندگان را آماده پذيرش خبرهاي ناگوار كرد و از روز نخست فرمود: «هر كس حاضر است كه خون خويش را در راه اين نهضت بدهد با ما حركت كند.» [1] .

2 - هنگامي كه سپاه امام حسين عليه السلام به قرارگاه ثعلبيه، بين مكه و كربلا رسيدند دو نفر به نامهاي «عبدالله بن سليم و مذي بن مشعل» كه با عجله از حج برگشته بودند به سپاه امام عليه السلام ملحق شدند آنان در بين راه به يك


نفر از قبيله «اسدي» برخورد كرده بودند و خبر شهادت «مسلم بن عقيل و هاني بن عروة» را از آنها شنيده بودند. وقتي آنان خدمت امام عليه السلام رسيدند و خواستند اين خبر نظامي را نقل كنند از امام عليه السلام سؤال كردند: ما خبري داريم اگر مي خواهي پنهاني عرض كنيم و گرنه آشكارا بگوييم.

حضرت فرمود: «ما دون هؤلاء سر (ستر)»

رازي كه از اين افراد مخفي باشد نداريم (و خبر شهادت مسلم به صورت علني نقل شد) [2] .

3 - در قرارگاه زباله، بين مكه و كربلا، خبر شهادت عبدالله بن يقطر (برادر رضاعي امام عليه السلام) اعلان رسمي و عمومي شد [3] .

البته دراين مورد بعضي به جاي «عبدالله بن يقطر» نام «قيس بن مسهر» را گفته اند بنابراين نقل [4] ظاهرا امام سه سفير به كوفه فرستاد كه عبارت بودند از: مسلم بن عقيل، قيس بن مسهر، عبدالله بن يقطر.

4 - وقتي امام به كربلا رسيد سؤال كرد: «نام اين سرزمين چيست؟» گفتند: كربلا. فرمود: «اينجا محل ناراحتي و بلاست و اينجا محل شهادت ماست.» [5] .

5 - در شب عاشورا وقتي امام عليه السلام به يارانش ياآور مي شود كه خود و يارانش شهيد خواهند شد مي فرمايد: «من مي ترسم كه شما ندانيد و يا مطلب را بدانيد و حيا كنيد در حالي كه خدعه و نيرنگ در نزد ما اهل بيت حرام است. پس هر كس خوش ندارد (كه با ما باشد) برگردد.» [6] .



پاورقي

[1] موسوعه...، ص 328.

[2] همان، 343.

[3] همان، ص 348 از منابع متعدد نقل مي‏کند.

[4] همان، ص 340.

[5] همان، ص 374.

[6] ناسخ التواريخ 158/2 - الدمعة الساکة ص 271 - اسرار الشهادة، ص 268 به نقل از موسوعه، ص 399.