بازگشت

دليل عقلي بر لزوم قيام


اگر امام حسين عليه السلام در مكه يا مدينه مي ماند كشته مي شد ولي اگر خارج مي شد و به طرف عراق مي رفت يكي از دو چيز (احدي الحسنيين) در انتظار حضرت مي بود و از اين رو فرمود: «ان بيني و بين القوم موعدا اكره ان اخلفهم فان يدفع الله عنا فقديما ما انعم علينا و كفي و ان يكن ما لابد منه ففوز و شهادة ان شاء الله.» [1] .

حاصل اين دليل آن است كه: اگر مردم از امام حمايت مي كردند و حكومت يزيد ساقط مي شد كه به نفع اسلام تمام مي شد و پيروزي حاصل مي گشت و اين يك نعمت الهي بود.

و اگر مردم امام را ياري نمي كردند حضرت شهيد مي شد و حكومت يزيد رسوا مي گشت و با خون او اسلام زنده مي شد.

پس در هر صورت، خروج از مكه و مدينه بهتر از بيعت يا كشته شدن بدون سر و صدا بود.

يعني شهادت امام بطور مظلومانه در صحراي كربلا و با لشكر كشي عظيم موجب شد كه تبليغات عظيمي به نفع اسلام و در جهت رسوايي ظلم بني اميه به راه افتد و حيات اسلام در طول تاريخ تضمين شود.


پاورقي

[1] همان، ص 364.