بعنوان نمونه: جرجي زيدان مسيحي مي نويسد:

ترديدي نيست كه ابن زياد جرم بزرگي را در كشتن حسين مرتكب شده، كه تاريخ جهان تاكنون نظير آن را نديده، و بيهوده نيست اگر شيعه در مظلوميت و شهادت حسين در هر سالي گريه مي كند و يقه چاك مي زند و بر سينه ها مي كوبد زيرا


حسين بن علي (در راه احياي دين) مظلومانه كشته شد. [1] .

بند دوم منشور انقلاب امام عليه السلام بنام «جانبازي تا مرز شهادت» باعث از بين بردن بسياري از برداشتهاي غلط شد. چون عده اي حسين بن علي عليه السلام را با افراد جاه طلب و رياست طلب مقايسه مي كردند. و با اينكه برخي او را تك رو، و بدون توجه به آراء و نظرات ديگران مي خوانند، ولي هدف اصلي او جانبازي او در راه باقي ماندن اسلامي، تا سرحد شهادت در حماسه ي روز عاشورا به عرصه ي نمايش گذاشته مي شود. كه امروزه پس از گذشت قرنها از شهادت او تاريخ نويس مسيحي را وادار به قضاوت واقع بينانه بكند.