جنگ ميدان وسيع توطئه ها و حيله ها است، هر سربازي در صحنه نبرد مي خواهد با مكرها و تزويرها، پيروزي را نصيب خودش كند، و هر فرماندهي درصدد محاصره ي نيروي هاي مسلح دشمن است. اگر لشگري ببيند، حالت تهاجمي سپاه مقابل بيشتر از حالت دفاعي است، يا اينكه در صحنه هاي درگيري جانبازي و از خودگذشتگي بسياري دارند، طبيعتا اهداف شومي كه دشمن مي خواست القاء كند نمي تواند و با عقب نشيني مي كند و بفكر چاره جوئي در برابر روحيه ي بسيار بالا و شهادت طلبانه مي افتد.

امروز ما در جنگهاي لبنان و فلسطين به روشني شاهد حماسه ي و جانبازيهاي رزمندگان اسلام هستيم كه چگونه رودرروي قوائي كه تا بن دندان مسلح است، و به سلاحهاي مدرن و پيشرفته كه بعضا خود، سازنده ي آنهاست مجهزند، درافتادند، و


نقشه هاي از پيش تعيين شده آنان را نقش بر آب كردند، يك جوان عاشق شهادت، در لبنان، با نشستن درون ماشيني كه 500 كيلو بمب جاسازي شده به قلب نيروهاي آمريكائي حمله مي كند و خود را به كشتن مي دهد، و دشمن را به عقب نشيني وادار به تخليه ي از لبنان مي كند، براستي آيا اين روحيه ي متخذ از فداكاري حسين بن علي عليه السلام و يارانش نيست.