مقصود اصلي دشمن در كشتن حسين بن علي عليه السلام نابودي حركت انقلابي بود، دشمن دو جهت را نظاره مي كرد.

يكي: حاكميت خود بر دول اسلام در لباس دولت.

ديگر: افسار تبليغات دنياي آن روز بدست دشمن بود. اين دو عامل دست به دست هم مي داد كه شديدا در برابر حسين عليه السلام مقاومت كنند. به عنوان مثال: اگر يكي از دولتهاي مسيحي يا أديان ديگر خواستار توضيح حادثه شوند، چون دولت زير نظر خودشان مي باشد، مي توانند اين حادثه را مردانه تلقي دهند، و جنگ را جوانمردانه، و حسين عليه السلام را همچون ساير مخالفين رياست دولتها در ساير كشورها


معرفي نمايند.