2- روايات بسياري از شيعة و سني پيرامون گريه ي آسمان در روز عاشوراء حسين بن علي عليه السلام وارد گرديده كه ما به برخي از آن احاديث اشاره مي كنيم:

الف: از محمد بن سيرين نقل شده: سرخي برنگ خون در آسمان ديده نشد مگر آن روزي كه حسين بن علي عليه السلام كشته شده است. [1] .

ب: جعفر بن سليمان مي گويد: خاله ام أم سالم براي من گفت: هنگامي كه حسين بن علي عليه السلام به شهادت رسيد، باراني به رنگ خون بر روي خانه ها و ديوار باريد (آثار خون نمايان بود)اين حالت در خراسان و شام و كوفه بمن خبر رسيده


كه آثار خون بر ديوار و خانه ها پيدا بود. [2] .

ج: زيد بن عمرو كندي گفت: ام حيان برايم نقل نمود، كه روز شهادت حسين، سه روز دنيا تاريك شده، هيچيك از آنها شام ننمود مگر آنكه خيمه و خرگاه او سوخته شده بود. و هيچ سنگي در بيت المقدس برداشته نمي شد مگر اينكه خون غليظي زير آن سنگ ظاهر بود. [3] .

د: جميل بن مره گفت: شتري در لشكر امام حسين عليه السلام در روز عاشورا مورد اصابت تير و نيزه ي دشمن قرار گرفت، آن را نحر كردند و پختند، آنگاه همچون گياه تلخ و زهرآگين درآمد كه قدرت خوردن مقدار اندكي از آن را نداشتند. [4] .

ص: مردي از طائفه ي «بني ابان بن دارم» نام او زرعه است در روز عاشوراء حضور داشت وقتي امام حسين عليه السلام لشكر عمرسعد را كنار زد و به آب فرات رسيد، زرعه فرياد برآورد: ميان حسين و آب حائل شويد، نگذاريد او آب بنوشد، آنگاه خود با عده اي برخواست و مانع خوردن آب شد. تيري را به سمت امام رها كرد، و با رها شدن تير، امام عليه السلام نتوانست آب بنوشد، آنگاه بعد از شهادت امام عليه السلام وقتي خيمه ها را غارت كردند او تحت الحنك امام را سرقت كرد.

امام در آن لحظه كه او مانع از نوشيدن آب شد نفرين كرد: اللهم اظمه، خدايا او را تشنه كن، مي گويند: دعاي امام مستجاب شد، در هنگام مرگ فرياد تشنگي سرمي داد در حالي كه يخ را روي پشت او و برف را در مقابل او گذاشتند، ولي همچنان مي گفت: به من آب دهيد از تشنگي دارم هلاك مي شوم. [5] .