نصاري، پيروان حضرت عيسي عليه السلام را گويند، آنان سه خدائي بوده اند. عيسي عليه السلام را در رديف خدا مي دانستند، اينان دچار عذاب الهي شده اند كه قرآن به برخي از كيفر آنان اشاره مي كند. مي فرمايد:

و من الذين قالوا انا نصاري اخذنا ميثاقهم حظا مما ذكروا به فأغرينا بينهم العداوة والبغضاء الي يوم القيامة و سوف ينبئهم الله بما كانوا يصنعون [1] در اين آيه بدو خشم خداوند اشاره شد.

1- پراكندگي و دشمني ميان مسيحيان: چون جمله ي «اغرينا» از ماده «اغراء» به معناي چسباندن چيزي است و سپس به معناي تشويق و وادار ساختن بكاري استعمال شده است زيرا سبب ارتباط افراد به هدفهاي معيني مي شود، بنابراين مفهوم آيه فوق چنين است كه پيمان شكني نصاري و خلافكاريهاي آنها سبب شد كه عوامل عداوت و دشمني و بذر نفاق و اختلاف در ميان آنها پاشيده شود و هم اكنون كشمكشهاي فراواني كه بين دول مسيحي وجود دارد و تاكنون سرچشمه ي دو جنگ جهاني شده و همچنان دسته بنديهاي توأم با عداوت در ميان آنها ادامه دارد، علاوه بر اين، اختلافات مذهبي در ميان گروههاي مذهبي مسيحيت بقدري زياد است كه هم اكنون نيز به كشتار يكديگر ادامه مي دهند. [2] .

2- عذاب اخروي: جمله ي سوف ينبئهم الله بما كانوا يصنعون اشاره به نتايج افكارشان هست كه در روز قيامت از ثمره ي عملشان آگاه خواهند شد كه چگونه با مخالفت با پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله دچار عذاب دردناك خداوند مي شوند.