دو آيه در اينجاست يكي در سوره ي مجادله ي آيه ي 14 راجح، و ديگر در سوره ي ممتحنه آيه ي 13، بحسب ظاهر، مغضوبين خداوند همان قوم يهودند، گرچه مي توانيد آيه را به مفهوم وسيع و گسترده بگيريد كه شامل همه ي كفار و مشركين بشود چون كه در سوره ي فتح آيه ي 6 يكي از موارد غضب را منافقان دانست.

طرح اين بند، بخاطر اين جهت است كه اگر بر كسي خشم خدا حاكم گردد با آن كس معاشرت دوستانه نبنديد، چنين افرادي خطرناك و غير قابل اعتمادند. آنها مأيوس از رحمت حقند، ممكن است كه شما را به هر جنايتي كه خودشان دست مي زنند، وارد سازنند آن وقت نتيجه ي خشم خداوند بر آنان نيز بر شما جاري گردد. چه آنكه در سوره ي مائده آيه ي 51 مي گويد: و من يتولهم منكم فانه منهم.

هر كس از شما آنها را دوست دارد از آنهاست يعني در حكم دشمنان شما محسوب مي شوند هر چند حقيقتا جزء آنها نباشد.