امام حسين عليه السلام نامه اي به چند تن از بزرگان بصره نوشته است:

1- مالك بن مسمع بكري

2- يزيد بن مسعود نمشلي

3- منذر بن جارود عبدي

4- احنف بن قيس

5- مسعود بن عمرو

6- قيس بن هيثم

7- عمر بن عبيد بن معمر

از اينان طلب ياري نمود. تنها فردي كه به جواب امام پاسخ مثبت داد «يزيد بن مسعود» بود كه طائفه ي بني تميم و بني حنظله و بني سعد را جمع كرد و آن گاه رو به بني تميم كرده و گفت «من شما را براي كار مهمي گرد آوردم و مي خواهم با شما در اين باره مشورت كرده و از شما كمك بگيرم».

سپس ماجراي نامه ي امام حسين عليه السلام و مذمت چند، پيرامون آل اميه ذكر كرد و در پاسخ امام نامه نوشتند كه فرصت نقل او نيست. و آن نامه در روز عاشورا آن ساعتي كه امام تنها شده بود و تمام ياران را از دست داده بود بدست امام مي رسيد.

ولي «احنف بن قيس» نوشت صبر كن كه وعده ي خدا حق است و آنها كه يقين ندارند تو را به سبكسري وا ندارند.


ابن قتيبه مي نويسد: او در پاسخ نوشت: ما خاندان ابوالحسن را آزمايش كرده ايم كه اينها سياست حكومت و جمع مال و نقشه ي جنگي را ندارند.