روز جنگ فرامي رسد امام حسين عليه السلام مواجه با دشنام شمر بن ذي الجوشن مي شود. مسلم بن عوسجه از امام اجازه مي خواهد تا به سمت او تيراندازي كند.

امام مي فرمايد: لا ترمه فاني أكره ان أبدأهم. [1] .

ابتداء به تيراندازي نكن. چون دوست ندارم كه آغازگر جنگ باشم. اين سخن صبح عاشورا بود، ناگاه دشمن ديد خندقي در اطراف سپاه امام حسين عليه السلام كنده شد و آتش در درون خندق شعله مي كشد شمر با فرياد گفت: اي حسين! قبل از اين كه به عذاب نار قيامت برسي خود را در آتش دنيا مي سوزاني.


امام فرمود: تو كيستي؟

گفت: من شمر بن ذي الجوشن هستم.

امام فرمود: اي پسر زن بزچران! تو سزاوار به آتش از من هستي.

اينجا بود كه مسلم خواست تيراندازي كند امام جلوگيري نمود. [2] .

سخن امام عليه السلام با قرآن برابر است چون امام قرآن ناطق است و لذا سخنان او بيرون از احكام قرآن و سنت نيست. آيات قرآن با شماره گزاري بيان مي شود.