در اينجا فرصت را غنيمت شمرده، كيفر انسانهائي كه دين را وسيله تأمين اغراض دنيائي خودشان مي گيرند بيان مي كنيم:

قال رسول الله صلي الله عليه و آله من طلب الدنيا بعمل الاخرة طمس وجهه و محق ذكره و اثبت اسمه في النار. [1] .

پيامبر گرامي فرمود: كساني كه با اعمال آخرتي بخواهند به دنيا برسند، و از راه نشان دادن اعمال اخروي از دنيا بهره وافي ببرند، خداوند صورت آنان را دگرگون مي كند (مثلا بصورت خوك يا سگ مبدل مي كند) و نام و ياد او را از صفحه روزگار محو مي كند و اسم او را در صف جهنميان مي نويسد.

تغير صورت، گاهي در دنيا و گاهي در آخرت است كه به صورت خنزير محشور مي شود. لازم نيست خداوند كيفر خود را به كيفرشوندگان در دنيا نشان دهد؛ زيرا همه ي ما مي دانيم وعده هاي الهي حق است. روي اين جهت ترس و وحشت از عذاب خداوند مسئله اي است كه براي معتقدين به خداوند وجود دارد. كافي است در دنيا نمونه اي اتفاق افتد و ما بيكي از آن استشهاد مي كنيم: