يكي از شيوه هائي كه استعمار نسبت به اجراي فكر مستبدانه اتخاذ مي كند، كشتار يا زنداني كردن افراد آزادانديش است. اشخاصي كه در برابر خطرات، احساس تكليف مي كنند و در مقابل يغماگري هاي دشمن از هيچ گونه فعاليتي دريغ نمي ورزند و شجاعانه اعتراض مي كنند؛ بطوري كه دنياي استكبار از زبان آنان عاجز شده و از رسواگريهايشان به ستوه آمده، لاجرم اقدام به اعدام آنان مي كند تا اينكه موانع را از مسير انحرافي خود بر طرف نمايد.

اين فكر ظالمانه در طول تاريخ، مخصوصا درعصر عثمان، با تبعيد اباذر به ربذه به اجراء گذاشته شد و در زمان معاويه تعقيب گشت؛ زيرا او چاره اي ندارد براي


معرفي يزيد و آماده ساختن زمينه ولايت عهدي فرزندش، ميسر نيست بجز اينكه مردان آزاده و شريف را نابود كند. آنگاه به آساني مقاصد شومش را پياده كند.