3- حيات در دنيا براي كافر لذت بخش است ولي براي افراد باايمان و خداشناس نه تنها تلخ است بلكه همچون زنداني است كه در آن محبوس مي باشد. كاري از او ساخته نيست؛ آنچه كه مي انديشد رهائي از زندان و آزادي از حبس است. مومن در دنيا زنداني است و هميشه دعا مي كند كه كي از اين زندان آزاد مي شود. بنابراين سربازان فداكاري كه در مقابل من نشسته ايد! همگي از مؤمنين


هستيد، انتخاب زندان براي شما آسان است يا اختيار آزادي؟ طبيعتا حريت عاليترين مرحله ايمان شما را تشكيل مي دهد پس به سمت كسب تعالي معنويت بشتابيد. قرآن نسبت به برخي انسانها مي گويد:

نومن ببعض و نكفر ببعض [1] .

عده اي به بعض از آيات ايمان آورده اند مثلا به نماز و روزه ايمان آورده اند ولي نسبت به برخي كافرند.

همانند آيات جهاد و اخراج حقوق مالي اهل بيت عليه السلام با اين سخنان امام، اين نكته قرآن را بيادشان مي اندازد كه شكست در برابر دنيا موجب مي شود كه شما ايمان به خدا و بعضي از اوامر او آورديد ولي نسبت به جهاد و فداكاري در برابر ثارالله كافر شويد؛ لذا اصحاب همگي با شهامت كامل از فرزندان بني عقيل و بني هاشم گرفته تا ياران او همگي سخنان آتشين فرموده ايد كه جهان ديگري را آفريده اند. هان اي عزيز! گوش جان به كلام مجاهدان واقعي خدا بده و از ترس و واهمه، خود را خالي كن و در برابر دفاع از اهداف امام برخيز و هيچگاه به خود سردي راه مده كه روز جاودانه اي را در پيش خواهي داشت. مرگ براي همه قطعي است ولي مرگ سرخ بهتر است و كمالات را به ارمغان مي آورد.