حجه الاسلام نيز كه داراي قريحه سرشاري بوده ، ديواني مشحون از ذكر مناقب اهل بيت : و به ويژه حماسه آفرينان كربلا سروده است . وي چون داراي اطلاعات و معلومات وسيع مذهبي بود، از اين اطلاعات و اصطلاحات در سرودن مراثي استفاده نموده و نمونه هايي بسيار سنگين ، محكم و متين به وجود آورده است . تشبيهات زيبا و لطيف وي بسيار دل چسب و شورانگيز است :



گفت اي گروه هر كه ندارد هواي ما

سر گيرد و برون رود از كربلاي ما



نا داده تن بخواري و ناكرده ترك سر

نتوان نهاد پاي به خلوت سراي ما



همراه بزم ما نبود طالبان جاه

بيگانه بايد از دو جهان آشناي ما



برگردد آنكه با هوس كشور آمده

سر ناور به افسر شاهي گداي ما



چون زد سر از سرداق حباب نيلگون

صبح قيامتي نتوان گفتنش كه چون



ترك فلك زجيش شب از بس بريد

سرلبريز شد زخون شفق طشت آبگون



ليلاي شب دريده گريبان بريده مو

بگرفت راه باديه زين خرگه نگون



دست فلك نمود گريبان صبح چاك

باريد از ستاره به بر اشك لاله گون



افتاد شور وغلغله در طارق نه رواق

چون آفتاب دين قدم از خيمه زد برون