فتحعليشاه قاجار علاقه وافري به شعر و شاعري داشت و شعر مي سرود و تخلص شعريش خاقان بود. او داراي ديوان اشعاري است كه بخش زيادي از آن را مراثي و اشعار مذهبي و نوحه تشكيل مي دهد و در رثاي شهيدان كربلا سروده است . وي به تتبع ازمحتشم كاشاني داراي تركيب بندي است كه بسيار روان و دلچسب و هنرمندانه سروده شده . لطف كلام او با ذكر نمونه هايي از اشعارش مشخص مي گردد:



در حيرتـم كـه چـرا غـرق خـون نشد

در ماتـم حسيـن زميـن واژگون نشد



جان جهان زجسم جهان رفت و وين عجب

اين جان سخت از تن ياران برون نشد



افتاد آسمان امامت چو بر زمين

ساكن چرا سپهر و زمين بي سكون نشد



بفشرد پاي در ره صبر و رضا حسين

با حق نمود وعده خود را وفا حسين