زينب دست هاي خود را در زير آن پيكر مقدس برد و به طرف آسمان بالا آورد وگفت :

«اِلهي تَقَبِّل مِنّا هذاَ القربان » «خداوندا، اين قرباني را از ما قبول كن ».



حال در وادي مصيبت ها

برده زينب دو دست را بالا



رو نموده به جانب معبود

گفت با او هر آنچه در دل بود



گفت او با خداي جّل علا

كاين شهيد مرا قبول نما