آنچه در سوگ تو اي پاكتر از پاك گذشت

نتوان گفت كه هر لحظه چه غمناك، گذشت



سر خورشيد بر آن نيزه ي خونين مي گفت

كه چها بر سر آن پيكر صد چاك، گذشت






آب، شرمنده ي ايثار علمدار تو شد

كه چرا تشنه ازو اينهمه بيباك، گذشت؟!