از سفر، داغديده آمده ام

دل ز هستي بريده، آمده ام



زينبم من، كه از ديار عراق

رنج و حسرت كشيده، آمده ام



اينك از شام با لباس سياه

چون شب بي سپيده آمده ام



شادي دهر را ز كف داده

غم عالم خريده، آمده ام






گر چه با قامتي رسا، رفتم

نك به قدي خميده آمده ام



پيكر پاك سروقدان را

به روي خاك ديده آمده ام



دسته گلهاي نازنينم را

دست بيداد چيده، آمده ام



ديده ام يك چمن گل پرپر

خار در دل خليده، آمده ام



پاي هر گل، گلاب ديده ي من

با تأثر چكيده، آمده ام



سربلندم كه با اسارت خويش

افتخار آفريده، آمده ام



تار و پود ستم به تيغ سخن

با شهامت دريده آمده ام



پي محو ستم، اگر رفتم

با همان عزم و ايده آمده ام



از كنار مجاهدان شهيد

وز جهاد عقيده آمده ام



بارها از سر حسين عزيز

صوت قرآن شنيده، آمده ام



گر رود خون ز ديده ام، نه عجب

من كه بي نور ديده آمده ام






هدفم اعتلاي قرآن بود

به مرادم رسيده، آمده ام



شاهد صبح و شام من (شفق)ست

كز سفر، داغديده آمده ام