موضوع بندي مطالب مربوط به آب و عطش در كربلا، درك جزئيات اين واقعه را سوزناكتر مي كند. در كتب مقتل چهار منظره اصلي براي تشنگي كربلا جلوه مي كند:

در نگاه اول، مقدمات منع آب و محاصره فرات و نهايتاً محاصره خيمه ها، و دستورات ابن زياد و عمر سعد در اين باره و قساوت سربازانشان در اجراي فرمانها، قابل توجه است.

در نگاه دوم، مقابله امام حسين عليه السلام و اصحابش با اين اقدامات دشمن ديده مي شود. اتمام حجت و متوجه ساختن لشكر به ناجوانمردانه بودن منع آب با حضور اطفال و زنان، براي همه روشن كرد كه جز قساوت و انتقام معناي ديگري براي اين كار وجود ندارد.

از سوي ديگر، اين اتمام حجتها باعث بيداري عده اي از لشكر دشمن شد كه يا از آنان جدا شده و به امام حسين عليه السلام مي پيوستند، و يا لااقل در جنگ شركت نمي كردند.

نگاه سوم حاكي از لحظاتي است كه شيرمردان كربلا با شنيدن صداي العطش كودكان، براي آوردن آب به قلب دشمن مي زدند و محاصره را مي شكستند، و براي خنك كردن جگرهاي سوخته فرزندان پيامبر به استقبال نيزه و شمشير مي رفتند. آنان در پيشگاه خداوند و در برابر آينده بلند مدت تاريخ - كه داستان اين قساوت دشمن را باز خواهد گفت - وظيفه خود را به خوبي انجام دادند.


در نگاه آخر ديده ها متوجه دليرمرداني مي شود كه هر چه در توان داشتند مخلصانه تقديم مولايشان كردند، و با لبان خشكيده شربت شهادت نوشيدند و اينگونه بازوبند عطش، نشان جاويد شهيدان كربلا شد.

چهار بخش كتاب حاضر بر اساس اين نگاههاي چهارگانه است:

آب... چرا و چگونه محاصره شد؟

صاحب اختيار آب... عذري باقي نگذاشت!

با لب تشنه... در پي آبند!

آب مي آوردند... كه شهيد شدند!


اميد است نوشته حاضر گامي براي دقت بيشتر در ماجراي كربلا باشد، و با مطالعه آن دلها به عمق مظلوميت امام حسين عليه السلام و قساوت دشمن آنحضرت پي ببرد و با لعنت و نفرين بر منع كنندگان آب در كربلا، اشكي از اعماق جان بر عزيزي كه پيامبران برايش اشك ريخته اند، نثار كند.

محرم 1421

15 / 2 / 1379

قم، محمد رضا انصاري