بابافغاني شيرازي
بابافغاني از شاعران قرن دهم هجري است. وي علاوه بر شيراز مدتي نيز در تبريز زيست و اواخر عمر خود را در جوار بارگاه ملكوتي حضرت رضا (ع) در خراسان به عزلت گذراند.
بابافغاني با ذوق خاص و زبان ساده و نازك خيالي، شيوه اي در غزل يافت كه در قرن يازدهم و دوازدهم هجري پيروان زيادي پيدا كرد.
وفات شاعر به سال 925 ه. اتفاق افتاد.
ديوانش چاپ شده است.