عباس به عهد خود وفا كرد، وفا

خود را ز علايق او رها كرد رها



در كرببلا براه دين و قرآن

جان و تن خويش را فدا كرد فدا



جانم به فداي همتت اي عباس

قربان تو و حميت اي عباس



بيرون ز فرات با لب تشنه شدي

نازم به كمال غيرتت اي عباس






عباس به كربلا فداكاري كرد

با دين پيمبر خدا ياري كرد



از دادن جان نكرد پروا يعني

مردانه جدال با ستمكاري كرد



عباس كه نامدار و نام آور بود

فرزند امير مؤمنان حيدر بود



در كرببلا مدد كار حسين

يعني كه وفادار به پيغمبر بود