روايت شده: هنگامي كه عمر بن سعد لشكرش را براي جنگ با آن حضرت آماده ساخته و آنان را تقسيم بندي نمود، آن حضرت بسوي آنان آمده و از ايشان خواست سكوت كنند، ولي نپذيرفتند، آنگاه در ضمن كلماتشان فرمودند:

پروردگارا! قطرات باران را از آنان دريغ دار، و بر ايشان سالهاي قحطي همچون سالهاي دوران حضرت يوسف قرار ده، غلام ثقفي را بر ايشان مسلّط فرما، تا نهايت درد و سختي را بر ايشان وارد آورد، و هيچكس باقي نماند جز آنكه به نوعي او را كشته يا مورد ضرب و شتم قرار دهد، و انتقام من و دوستانم و خاندانم و يارانم را از ايشان بگيرد، بدرستي كه اين گروه ما را فريب داده و تكذيب كرده و مخذول نمودند، و تو پروردگار ما هستي، بر تو توكل كرده و بسوي تو انابه نموده و بازگشت همه بسوي توست.