از امام سجاد عليه السلام روايت شده كه فرمود: آنگاه كه در روز عاشورا لشكريان براي قتل آن حضرت گرد آمدند، ايشان دستهايش را بلند كرده و فرمود:

پروردگارا! در هر سختي پناهم، و در هر شدت اميدم مي باشي، و در هر امري كه بر من وارد شود تو محل وثوق و توشه ام هستي، چه بسيار سختي ها كه قلبها را مي لرزاند و حيله ها كارگر نيست، دوست انسان را رها كرده، و دشمن انسان را شماتت مي كند، من آن كار را بر تو عرضه داشتم و شكايت آن را بر تو نمودم، به جهت آنكه تنها بتو اميد دارم، پس تو در كارم گشايش مقرر داشته و مشكلم را برطرف نمودي، پس تو دهنده هر نعمت و صاحب هر نيكي و آخرين اميد هركس مي باشي.