همه چيزهايي كه ما (انسان ها) در آن هستيم

از به هم پيوستگي، به سوي از هم گسيختگي است.

تمام اموالي كه از حلال يا حرام به دست آورده ايم

ميان پسران و دختران، توزيع مي شود

و نيز ميان كساني كه قبل از مرگمان

آنان را شايسته يك پول سياه و يك حَبّه نمي دانستيم.

همه دوستان، پس از ده روز، فراموشمان مي كنند

و ما استخوان هايي پوسيده خواهيم شد.

گويي با آنان مهربان نبوده ايم

و ميان آنها هيچ دوست صميمي و همراهي نداشته ايم.