آنچه را كه خداوند متعال حفظ كند، محفوظ مي مانَد

و هر چه را وا گذارد، خوار مي گردد.

هر كس را خداوند سعادتمند كند

روزگار با همه خشونت هايش بر او آسان مي شود.

برادرم! عبرت گير و مغرور نشو

مگر گردش روزگار را نمي بيني

كه جزا مي دهد به آنچه داده شده

از كارهاي نيك و بد

رستگار، بنده اي است كه پرده غفلت

از او برگرفته شد و حقيقت را دريافت.

و چشم كسي روشن است كه بداند

گرفتاري انسان، در زبان است.

از اين رو، در همه حال

گزيده و سنجيده سخن مي گويد.

و از تند و تيزيِ زبان خود مي ترسد

و ناراحت مي شود [و آن را نگاه مي دارد] .

كسي كه به ريسمان خدا چنگ بزند

هرگز، چيزي به وي ضرر نمي رساند.

و كيست كه بتواند با خدا دشمني ورزد

و به او زيان رساند؟ او كيست؟

هر كس از خدا نترسد، از همه چيز مي ترسد

ولي آن كه از خدا مي ترسيد، از هيچ چيزي نمي ترسد.

و ثمره خداترسي، آن قدر بسيار است

كه نمي توان آن را ارزش گذاري كرد.

اي آن كه به نهان آگاهي

همان گونه كه آشكار را مي داني!

بر جدّم ابو القاسم، درود فرست

كه صاحب نورِ درخشنده است

بر آن كه گرامي ترينِ زنده ها

و گرامي ترينِ درگذشتگان است.

و با رضايت خود، بر ما منّت گذار

كه تو سزاوارِ منّت نهادن هستي.

و ما را در دينمان معاف دار

از هر خسارت و كاستي اي.

هيچ كس زيان نديد

به قدر كسي كه حتّي به اندازه يك روز به دنيا ميل پيدا كرد.

خوشا به حال آن بنده اي كه كنار رود

پرده هاي خوابِ سنگين از چشمانش!

وعده ديدار الهي، واقع خواهد شد

و آنچه خداوند حكم كند، همان خواهد شد.