به جان تو سوگند، من آن خانه اي را دوست مي دارم

كه سَكينه و رَباب، [1] در آن خانه، پذيرايي كنند.

آن دو را دوست مي دارم و مالم را [برايشان] بذل مي كنم

و هيچ سرزنش كننده اي حقّ ملامت مرا ندارد.

من ملامتگران را، اگرچه مرا سرزنش كنند

فرمان نمي برم تا اين كه خاك، مرا در خود، پنهان سازد.