748. تاريخ الطبري - به نقل از حميد بن مسلم -: چون حسين عليه السلام با سه يا چهار نفر تنها ماند، شلوار يماني محكمش را - كه چشم را خيره مي كرد - خواست تا زير لباسش بپوشد و آن را پاره پاره و رشته رشته كرد تا پس از شهادتش به غارت نبرند.

يكي از ياران او گفت: كاش زير آن، شلوارك مي پوشيدي!

فرمود: «آن، لباسِ خواري است و براي من، شايسته نيست كه آن را بپوشم» [1] .

امّا هنگامي كه به شهادت رسيد، بحر بن كعب، آن را از [تن] ايشان در آورد و ايشان را بي لباس، رها كرد.

749. المعجم الكبير - به نقل از ابن ابي ليلي -: هنگامي كه حسين بن علي عليه السلام احساس كرد شهيد مي شود، فرمود: «لباسي كه كسي به آن رغبت نكند، برايم بياوريد كه زير پوششم بگذارم تا مرا بي لباس نكنند».

به ايشان گفته شد: شلوارك.

فرمود: «نه. اين، لباس كسي است كه مُهر خواري بر او زده اند».

پس لباسي گرفت و آن را پاره كرد و زير لباسش قرار داد؛ امّا چون به شهادت رسيد، او را بي لباس كردند.