عمره در ماه هاي حج
364. الكافي - به نقل از ابراهيم بن عمر يماني -: از امام صادق عليه السلام پرسيدند: مردي در ماه هاي حج (شوال، ذي قعده و ذي حجّه) به عمره آمد و سپس به شهر خود باز گشت.
فرمود: «اشكال ندارد و اگر در همان سال حج بگزارد كه حجّ اِفراد (بدون عمره) مي شود، قرباني لازم ندارد؛ چه، حسين بن علي عليه السلام يك روز پيش از تَرويه [1] از مكّه به سوي عراق بيرون آمد، در حالي كه براي عمره به مكّه آمده بود».
365. الكافي - به نقل از معاوية بن عمّار -: به امام صادق عليه السلام گفتم: چگونه ميان [عمره] تمتّع و مفرده فرق بگذارم؟
فرمود: «عمره تمتّع به حج مرتبط است [و عمره گزار تا زمان حج بايد در مكّه بماند] ؛ ولي عمره مفرده چون تمام شد، عمره گزار مي تواند به هر كجا برود و حسين بن علي عليه السلام در ذي حجّه، عمره گزارد و سپس، روز تَرويه به سوي عراق رفت، در حالي كه مردم به سوي مِنا مي رفتند و عمره [ي مفرده] در ذي حجّه (ماه حج) براي كسي كه اراده حج ندارد، اشكالي ندارد».
پاورقي
[1] تَروِيَه، روز هشتم ذيحجّه است و حاجيان در آن روز، آب و توشه خود را براي ماندن در مِنا و عرفات برميدارند.