354. الخصال: ابا عبد اللَّه امام حسين عليه السلام چون روزه مي گرفت، خود را با عطر، خوش بو مي كرد و مي فرمود: «بوي خوش، هديه روزه دار [به ديگران] است».

355. نزهة الناظر: يكي از ياران امام حسين عليه السلام، ايشان را با گروهي دعوت كرد. آنان غذا خوردند؛ امّا امام حسين عليه السلام نخورد.

به ايشان گفته شد: چرا نمي خوري؟

فرمود: «من، روزه دارم؛ امّا تُحفه (هديه) روزه دار را مي پذيرم».

گفته شد: تحفه روزه دار چيست؟

فرمود: «روغن (براي پوست و مو) و مِجَمر (براي بخور و بوي خوش)».