«اَوْحَبْت َ علي َّ حجتّك يأن الهمتني معرفتك وروَّعْتَني بعجايب ِ حكمتك َ و اَيْقظْتَني لِما ذَرَأت َ في سمائك وأرضك من بدايع خلقك ، ونبَّهتَني لشُكرك َ وذكرِك ؛ مي فرمايد:حجت را بر من تمام كردي كه معرفت خود را به من الهام فرمودي و عجايب حكمت را در ضميرم انداختي و مرا بيدار و آگاه ساختي از اسرار آفرينش در آسمان و زمين از خلقت ، و بيدارم كردي تا شكر تو گويم و ياد تو باشم .»