در اين قسمت از دعا اشاره به الطاف الهي نسبت به خويش و هدايت الهي است كه آن حضرت مي فرمايد:

«ولُطفِك لي واِحسانِك َ اِلي َّ في دولَة ِ أئمّة الكفرِ الّذين َ نَقَضُوا عهدك وكذَّبوا رسلك لكنّك اخرجتني رأفة ً منك وتحنّناً علي َّ للّذي سبق لي من الهدي الّذي له يسَّرتني و فيه انشأتَني ؛ خدايا، لطف و احسان تو به من در دولت طاغوت و كفر، آن كساني كه نقض عهدبا تو كرده اند و تكذيب پيامبرانت نموده اند، آن كه تو مرا به رأفت خود از آن دسته خارج ساخته اي و چشم مرا به سوي هدايت گشودي و راه هدايت را برايم آسان نمودي و مرا در هدايت پرورش دادي .