پس از آن كه معلوم شد كه امام براي حكومت منشأ الهي و ديني قائل بود و حكومت را حق الهي ، عقلي و قانوني خود مي دانست ، تصرفات آن حضرت در بيت المال مسلمين در دوران حاكميت معاويه و يزيد روشن مي شود. از امام باقر (ع) نقل شده كه حسنين (ع) عطاياي زورگويان را مي پذيرفتند، چون حق آنها بود و بر ستمگران حرام بود.

امام در زمان حيات معاويه اموالي را كه كارواني براي معاويه مي برد، مصادره كرد و طي نامه اي آن را به اطلاع وي رساند.

همچنين در زمان حكومت يزيد وقتي كه از مكه به سمت عراق حركت كرد، در تنعيم با كارواني روبه رو شد كه هدايايي از طرف كارگزار حكومت در يمن براي يزيد به شام مي برد، همه هدايا را مصادره نمود. علامه مجلسي با نقل اين ماجرا مي افزايد: «لان حكم امور المسلمين اليه .»