سوره «يس » سي و ششمين سوره قرآن كريم و داراي هشتاد و سه آيه است اين سوره مكي است و ابن عباس مي گويد به جز يك آيه همگي مكي مي باشند پيامبر گرامي اسلام (ص) در فضل قرائت سوره يس مي گويد: هر كس اين سوره را بخواند و رضايت خدا را طلب كند خداوند او را ببخشايد و ثواب زيادي به او عطا كند به طوري كه گويا دوازده بار قرآن را قرائت كرده است

(كل ّ شي ء احصيناه في امام مبين .)

هر چيزي را در كتاب آشكار كننده اي بر شمرده ايم .

امام حسين (ع) درباره شأن نزول اين آيه مي فرمايند:

لما نزلت هذه الاية علي رسول اللّه قام ابو بكر وعمر من مجلسهما فقالا: يا رسول الله هو التوراة ؟ قال : لا. قالا: فهو الانجيل ؟

قال : لا. قالا: فهو القرآن ؟ قال : لا.

فاقبل امير المؤمنين (ع) فقال رسول الله (ص) هو هذا انه الامام الذي احصي الله تبارك و تعالي فيه علم كل شي ء؛

زماني كه اين آيه بر پيامبر خدا نازل شد ابو بكر وعمر از جاي خود بر خاستند و گفتند: اي پيامبر خدا! اين - امام مبين - تورات است ؟ فرمودند: خير.

گفتند: پس انجيل است .فرمودند:خير.گفتند: پس قرآن است . فرمودند: خير.

در اين هنگام امير مؤمنان علي بن ابي طالب وارد شدند پيامبر خدا (ص) فرمودند:امام مبين اوست او كسي است كه خداوند متعال دانش تمام چيزها را در او قرار داده است .