سالار شهيدان در دامان وحي تولد يافت ورشد كرد و از زبان پيامبر وحي اولين غذاي الهي را در دنيا نوشيد. سراسر خانه ايشان ، آثار و نشانه هاي نزول جبرئيل وتاريخ حيات او، نگارنده تولد، رشد، انديشه ، عمل و شهادت قرآني بود.

«اما والله لو لقيتك بالمدينه لاريتك اثر جبرئيل من دارنا و نزوله علي جدي بالوحي يا اخا اهل الكوفة مسقي العلم من عندنا؛

بدان به خدا سوگند اگر شما را در مدينه ملاقات مي كردم به تو نشان مي دادم آثار حضور جبرئيل در خانه ما و فرودش با وحي بر جدم ، اي برادر كوفي سر چشمه علم پيش ماست ».

او باقرآن پرورش يافت وخود مصداق و شأن نزول بسياري از آيات گرديد.

امام حسين (ع) تمام جامعه را به فهم قرآن وعمل به آن سفارش مي نمود وخود كه تبلور عيني قرآن بود با اهتمام تام قرآن را قرائت ومورد توجه وعنايت ويژه قرار مي داد و شيعيان و مسلمانان را از دوري از آن بر حذر مي داشت به طوري كه او تنها شخصي است كه هم در زمان حيات و هم بعد از شهادت در حالي كه سر به نيزه داشت قرآن تلاوت مي كرد وآيات سوره كهف وشعراء را مي سرود.