(هل اتيك حديث الغاشيه - وجوه يومئذ خاشعه - عامله ناصبه - تصلي نارا حاميه .)

سهل بن محمد از حضرت ابي عبدالله نقل مي كند: مراد از حديث غاشيه ، قائم مهدي است كه با شمشير خروج مي كند و كساني كه به غير حق بر مردم سلطنت مي كنند،مي جنگند.

(والفجر- وليال عشر - والشفع والوتر - والليل اذا يسر)

حضرت ابي عبدالله فرمود: مراد از فجر، فجر ظهور قائم است و شب هاي عشر،دولت ائمه تا دولت قائم است .

(والشمس و ضُحيها - و القمر اذا تليها - و النهار اذا جلّيها - و الليل اذايغشيها)

سليمان ديلمي از ابي عبدالله نقل مي كند: كه در اين سوره معناي شمس و قمر سوال كردند، فرمود: شمس شخصيت رسول خدا (ص) و قمر امير المؤمنين و نهار فاطمه الزهرا و مراد «جلّيها» نسل فاطمه زهرا مخصوصاً مهدي قائم است و «وضحيها» قيام قائم است .

(والليل اذا يغشي - و النهار اذا تجلي )

از حضرت ابي عبدالله روايت شده كه مراد از شب ، تاريكي دولت ابليس است و نهار، متجلي دولت قائم آل محمد(ص) است .

(امن يجيب المضطر اذا دعاه ُ و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الارض )

از حضرت ابي عبدالله (ع) روايت است كه فرمود: قائم ما وقتي خروج مي كند، وارد مسجد الحرام مي شود و رو به قبله مي ايستد و پشت به ديوار كعبه مي دهد و دو ركعت نماز مي خواند و با صداي بلند مي گويد: «ايها الناس انا أولي الناس بآدم يا ايهاالناس انا أولي الناس بابراهيم يا ايهاالناس انا اولي الناس باسماعيل يا ايهاالناس انا اولي الناس بمحمدثم يرفع يده الي السماء و يدعو و يتضرع حتي يقع علي وجهه و هو قول ا... عز و جل (امن يجيب المضطر اذا دعاه و يكشف السوء و يجعلكم خلفاء الارض أءله مع الله قليلا ما تذكرون )؛ اي مردم ! من اكنون اولي تر از آدم و از ابراهيم و از اسماعيل و از محمد (ص) به شما هستم . آن گاه دست بلند كند و دعا و تضرع نمايد و مي خواند آيا كسي هست اجابت كند مضطر را، و بدي هاي وارده بر او را برطرف كند. آري ، قرار داد خداوند خلفاي خود را در زمين . آيا با وجود خداي يكتا، خدائي هست ، ليكن مردم اندكي يادآور اين حقيقت اند.

در كتاب مسطور از علي بن احمد از عبدالله بن موسي از برقي از پدرش از محمدبن سليمان از ابي بصير از ابي عبدالله در آيه معروف (يعرف المجرمون بسيماهُم ) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: خدا مجرمان را مي شناسد، ليكن قائم (عج ) ايشان را از سيما و صورت مي شناسد و با شمشير ايشان را مي زند.

مفصل بن عمر روايت كرده كه از ابي عبدالله تأويل آيه : (ولنذيقنهم من العذاب الادني دون العذاب الاكبر) را پرسيدم ، فرمود: عذاب ادني گراني نرخ ها و قحط ، و عذاب اكبر شمشير مهدي است .

در تفسير مزبور از پدر قائم (عج ) از ابن ابي عميد از ابن مكان از ابي عبدالله (ع) در تاويل آيه شريفه . (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: اهل سنت مي گويند كه اين آيه در شأن رسول خدا و آل او نازل شد وقتي كه قريش آن حضرت را از مكه بيرون كردند. نه ، چنين نيست ، بلكه مراد از آيه قائم (عج ) است كه براي خون خواهي امام حسين (ع) خروج خواهد كرد. حاصل و مضمون آيه اين است كساني كه مظلوم شده اند، در قتال مأذون مي شوند و خدا به ياري ايشان قادر است . ايضاً در تفسير (و من عاقب بمثل ما عوقب به ثم بغي عليه لينصرنه الله) ذكر كرده كه هر كس اراده كشتن پيغمبر و ستم بر او نمايد، هر آيينه خدا او

را با قائم (عج ) ياري خواهد كرد. هم چنين در كتاب مذكور آمده است :

(الذين اءن مكناهم في الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة )؛ هر گاه ايشان را در روي زمين متمكن نمائيم ، اقامه نماز و اداي زكات مي كنند.

از ابي الجارود از ابي جعفر (ع) روايت كرد، كه آن حضرت فرمود: اين آيه در شأن آل محمد است تا آخر ائمه و مهدي و احجاب او. خداي تعالي ايشان را به مشرق و مغرب زمين ملك گرداند و دين را ظاهر مي كند و بدعت و باطل را محو مي كند؛ چنان كه سفيهان ، حق را مضمحل كردند و در آن وقت ظلم و ستم اصلاً ديده نمي شود و امر به معروف و نهي از منكر مي كنند؛ در تغيير مذكور (ان نشأننزل عليهم من السماء آيه فظلت اعناقهم لها خاضعين )؛

هرگاه بخواهيم از آسمان بر ايشان آيتي نازل مي كنيم ، آيتي كه گردن هاي ايشان در مقابل آن ذلت و فروتني قبول مي كنند.

از صالح بن سهل از ابي عبدالله (ع) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: آيه : (وقضينا الي بني اسرائيل في الكتاب لتفسدُن في الارض مرتين )؛ ما به بني اسرائيل دركتاب ـ تورات ـ اعلام كرديم كه دوبار در زمين فساد خواهيد كرد، عبارت از كشته شدن امير مؤمنان (ع) و ضربت خوردن حسن بن علي (ع) است (و لتعلن علوا كبيرا)؛سركشي بزرگي مي كنيد، عبارت از كشتن امام حسين (ع) (فاذا جاء وعد اوليهما)؛هنگامي كه وعده اولي (وقت انتقام ) فرا رسد وقتي است كه وعده خونخواهي امام حسين (ع) رسيد (بعثنا عليكم عبادا لنا اولي باس شديد فجاسوا خلال الديار) در آن وقت خداي تعالي پيش از خروج قائم قومي بر مي انگيزاند كه اگر به هر يك از دشمنان آل محمد (ص) دست يابند او را مي كشند، (و كان وعدا مفعولا) اين وعده اي است كه پيش از قيام قائم (عج ) خواهيد رسيد، (ثم رددنا لكم الكره عليهم و امددناكم باموال وبنين و جعلناكم اكثرا نفيرا) بار ديگر شما را بر آنان پيروز مي گردانيم ، منظور خروج امام حسين است كه در ميان هفتاد و دو تن از ياران خود قرار دارد و هر يك از آنان شمشيرهاي زرفام دو لبه اي بر دست دارند. و به مردم روي مي كنند و مي گويند: اين امام حسين (ع) است با اصحاب خود خروج كرده تا مؤمنين شك نكنند و او دجال و شيطان نيست ، و اين در حالي است كه امام زمان (عج ) پشت سر آنان است .

و زماني كه به اعتقاد مومنين رسوخ نمود كه او امام حسين (ع) است ديگر شك درخصوص آن نمي كنند.

بعد از آن امام حسين (ع) به مردم مي رسد كه حجت قائم (عج ) ميان آنان ظاهرترين مردم است ؛ آن گاه مومنين قول او را تصديق مي كنند. وقتي كه حجت (عج ) را وفات مي رسد امام حسين او را غسل و كفن و حنوط كرده و در قبرش داخل لحد مي گذارد.چرا كه كارهاي وصي را جز وصي نبايد انجام دهد.

ابراهيم در حديث خود افزوده ، امام حسين (ع) آن قدر سلطنت مي كند كه ابروهايش پيش چشم هايش مي افتد.

محمد بن ابراهيم در كتاب «الغيبه » از ابي علي اشعري از محمد بن علي از عبدالله بن قاسم از مفضل از ابي عبدالله (ع) روايت كرده كه از آن حضرت در مورد آيه : (واذا نقر في الناقور) سؤال كردند، فرمود: از ما امامي است مخفي ، زماني كه خدا اراده ظهور او نمود، به دلش وحي مي گذارد. پس آن وقت ظاهر مي شود و به امر خدا قيام مي كند در كتاب مذكور، از ابن بطائني از پدرش وهب ، ايشان از ابي بصير از ابي عبدالله (ع) از آيه :(وعد الله الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض كما استخلف الذين من قبلهم و ليمكنن لهم دينهم الذي ارتضي لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني لايشركون بي شيئا) روايت كرده كه آن حضرت فرمود: كساني كه خدا ايشان

را خليفه مي كند، قائم و اصحاب اويند.

در اين كتاب ، از ابن عقده از احمد بن زياد از علي بن صباح از حسن بن محمد خضرمي از جعفر بن محمد از ابراهيم ابن عبدالحميد از اسحاق ابن عبدالعزيز از أبي عبدالله (ع) در آيه : (ولئن اخرنا عنهم العذاب الي امه معدوده )؛ روايت كرده كه حضرت فرمود: عذاب عبارت است از خروج قائم (عج ) و امت معدوده ، اصحاب آن حضرتند كه به عدد اصحاب «بدر»اند.

از ابن عقده از احمد بن يوسف از ابراهيم مهران از حسن بن علي از پدرش از وهب از ابي بصير از ابي عبدالله در آيه : (فاستبقوا الخيرات اينماتكونوا يأت بكم الله جميعاً) روايت كرده كه حضرت فرمود: اين آيه در شأن قائم (عج ) نازل شده است ، او واصحابش جمع مي شوند در وقتي كه پيش از ظهور حضرت ؛ آن وقت ، تعيين نشده است .

از علي بن حسن مسعودي از محمد عطار از محمد بن حسن از محمد بن كوفي از ابن بخران از قاسم ابي بصير از ابي عبدالله (ع) در آيه (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا وان الله علي نصرهم لقدير) روايت كرده كه اين آيه در شان قائم (عج ) و اصحابش نازل شده است .

علي بن الحسين به اسناد خود از ابي عبدالله (ع) روايت مي كند كه فرمودند: «يقوم القائم و ليس في عنقه بيعه لاحد».

مهدي قيام مي كند، در حالي كه در گردنش بيعت كسي نيست ، تا مجبور به اطاعت و رعايت شود و لذا قانون اسلام را كاملا اجرا مي فرمايد و دين را زنده مي كند.

حضرت ابي عبدالله (ع) فرمود:

«يخرج القائم يوم السبت يوم عاشورا يوم الذي قتل فيه الحسين ».

روز خروج امام زمان ، روز شنبه عاشوراي حسين (ع) خواهد بود و بين ركن و مقام ظاهر شود و جبرئيل او را ملامت نمايد و در روايت ديگر فرمود: در روز وتر روز فرد 1،3، 5،7،9 خواهد بود.

ابن فضال به اسناد خود از حضرت ابي عبدالله (ع) نقل مي كند كه فرمودند: از علامات مصلح : صيحه آسماني ، خروج سفياني و خسف بيداء، خروج يماني ، قتل نفس زكيه و غيره است .

حديث بن مفيده انصاري گفت : از ابي عبدالله حسين بن علي (ع) پرسيدم : مهدي را به چه علامت بشناسيم ؟ فرمود: با راستي و سنگيني . باز پرسيدم : به چه چيزها فرمودند: به شناختن حلال و حرام و نيازمندي مردم به او و بي نيازي او از مردم .

رهبر آزادگان ، امام حسين (ع) نيز در وصيت خود به محمد بن حنفيه مي نويسد:

«و اني لم اخرج اشرا و لابطرا و لامفسدا و لا ظالما و لكن خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي رسول الله و اريد أن امر باالمعروف و انهي عن المنكر و اسير بسيره جدي وابي ؛

من براي جاه طلبي و نشاط شوق به مقام و رياست خارج نشدم ، نه درصدد فساد و خرابكاري ام و نه قصد ستم كاري دارم و لكن خارج شدم ، براي اصلاح امت جدم و تصميم من اين است كه امر به معروف و نهي از منكر كنم و به سيره و روش جدم و پدرم رفتار كنم و راه و خط مشي آنان را تعقيب و پيروي كنم .

اكنون ولي عصر امام زمان (عج ) از همين دودمان است و خط مشي او ادامه راه و روش پدران گرامي و اجداد طيبش خواهد بود، براساس اين آيه كه : (الذين ان مكنا هم في الارض اقاموا الصلاة و اتوا الزكوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبة الامور)؛

كساني كه اگر به آنان در زمين تمكن و قدرت قرار داديم ، نماز را بر پا مي دارند و زكات مي دهند و امر به معروف و نهي از منكر مي كنند و عاقبت كارها از آن خداوند است .

بر حسب روايات شريفه ، اين آيه كريمه ، نظر به حكومت اسلامي و دولت آسماني امام زمان و ياران او دارد و يا بهترين نمونه و مصداقش ، آن است .