«سعد بن عبدالملك» يكي از فرزندان «عبدالعزيز بن مروان اموي» است.

كـه امام باقر (ع) او را «سعد الخير» مي خواندند با اينكه از خاندان بني اميه بود مع الوصف او را جز اهل بيت دانسته است.

«ابـو حـمـزه ثمالي» مي گويد: «خدمت امام باقر (ع) نشسته بوديم كه «سعد الخير» وارد شد و مانند زن بچه مرده شروع كرد به گريه كردن». حضرت فرمود: «چرا گريه مي كني؟».

عرض كرد: «چطور گريه نكنم در حالي كه من از شجره ملعونه هستم». امام باقر (ع) فرمود: «لست منهم، انت منا اهل البيت». «تو از آنان نيستي، بلكه از ما خاندان هستي»، مگر كلام الهي را نشنيدي كه فرموده: (فمن تبعني فانه مني). «هر كس از من پيروي كند از من خواهد بود» [1] .