در آخرين لحظات پاياني حادثه كربلا كه سيدالشهدا (ع) در گودال قتلگاه افتاده بود، هر كس با هر وسـيـله اي كه در اختيار داشت به امام حسين (ع) حمله مي كرد تا آنكه «سنان» تيري را به طرف حضرت پرتاب كرد «فوقع السهم في نحره فسقط (ع)، تير به گلوي حضرت قرار گرفت و از اسب بر زمين افتاد. «فـقـال عـمـر بـن سعد لرجل عن يمينه، انزل فارحه، عمر سعد به شخصي كه در سمت راستش ايستاده بود گفت از اسب پياده شو و حسين را راحت كن». «خولي» جلو آمد ولي وحشت او را گرفت و برگشت تا اينكه «سنان بن انس نخعي» سر مبارك حضرت را از تن جدا كرد [1] ايـنـجـا خـبـر غـيـبـي امـيـرالمؤمنين (ع) محقق شد كه: «اي انس! فرزندت قاتل فرزند رسول خدا (ص) است».