بازگشت

كلام امام حسين خطاب به عمرو بن لوذان


«ليس يخفي علي الراي، و لكن اللّه تعالي لا يغلب علي امره». يـكـي از مـلاقاتهاي امام حسين (ع) در «بطن العقبه»، ملاقاتي است بين آن حضرت و «عمرو بن لوذان». عمرو وقتي حضرت را ديد سؤال كرد به كجا مي رويد؟.

امام (ع) فرمود: به كوفه. عـمـرو بـن لـوذان: «شما را به خدا قسم مي دهيم كه برگرديد، زيرا به طرف نوك نيزه ها و تيزي شمشيرها مي رويد، «وما تقدم الا علي الاسنة و حد السيوف». امام (ع) «مطلب بر من مخفي نيست و بر اراده الهي هم نمي توان غالب شد به خدا قسم! اين مردم مرا رها نمي كنند تا اين لخته خون را از تنم بيرون آورند و هرگاه چنين كردند، خداوند فردي را بر آنان مسلط مي كند كه آنان را ذليل نمايد» [1] سخن «عمروبن لوذان»، مطلب تازه اي نبود بلكه تكرار تحذيرها و هشدارهاي ديگران بود، و پاسخ امـام (ع) هم همان سخني بود كه به ديگران فرموده بود: «از اراده الهي مفري نيست، (واللّه غالب علي امره) [2] «امر» گاهي مقابل «نهي» استعمال مي شود، مثل آيه شريفه: (و ما امروا الا ليعبدوا اللّه مخلصين له الدين) [3] و گاهي هم به معناي اراده است: (و ما امرنا الا واحد كلمح بالبصر) [4] .


پاورقي

[1] بحار، 44 /375 طبري، 5 /399.

[2] يوسف /21.

[3] بينه /5.

[4] قمر /50.