بازگشت

پاسخ امام حسين به بشر بن غالب


«امام دعا الي هدي فاجابوه اليه، و امام دعا الي ضلالة فاجابوه اليها، هولا في الجنة و هولا في النار، و هو قوله عزوجل: (فريق في الجنة و فريق في السعير) [1] «بـشـر بـن غـالب» كه نام او در زمره اصحاب ائمه (ع) ذكر شده، در بين راه از سيدالشهدا (ع) از تفسير آيه شريفه سوره اسرا، آيه 71: (يوم ندعوا كل اناس بامامهم) سؤال كرد و پرسيد اينكه خداوند متعال مي فرمايد: «در روز قيامت هر جمعيتي را با امام و رهبر خودشان صدا مي زنيم»، يعني چه؟.

حضرت در پاسخ فرمود: «امامي كه مردم را به هدايت مي خواند و مردم او را اجابت مي كنند و امامي كه مردم را به ضلالت و گمراهي دعوت مي كند و عده اي هم او را پاسخ (مثبت) مي دهند دسته اول در بـهـشـت و دسـتـه دوم در آتش هستند و اين است معناي آيه شريفه سوره شوري، آيه هفتم كه مي فرمايد: دسته اي به بهشت مي روند ودسته اي به آتش». يعني آيه شريفه سوره شوري، مبين و مفسر آيه شريفه در سوره اسرا است. ايـن از نظر قرآن مسلم است كه انسان در دنيا به هر كس و هر چيز علاقه مند باشد، در قيامت هم با او مـحشور مي شود در روايت «ريان بن شبيب» كه محدث قمي در مقدمه نفس المهموم مسندا بـا سـي واسـطـه از ريـان بـن شبيب نقل مي كند، آمده است: در روز اول محرم به خدمت حضرت رضا (ع) رسيدم و در ضمن حديث مفصلي، در خاتمه امام (ع) فرمود: «يـابن شبيب! ان سرك ان تكون معنا في الدرجات العلي من الجنان فاحزن لحزننا و افرح لفرحنا و عليك بولايتنا، فلو ان رجلا تولي حجرا لحشره اللّه معه يوم القيامة».

«اي پـسر شبيب! اگر مي خواهي كه فرداي قيامت با ما در درجات عالي بهشت باشي، در حزن ما محزون و در شادي ما شاد باش، و بر تو باد كه به ولايت ما چنگ بزني، بدان اگر كسي سنگي را هم دوست بدارد، فرداي قيامت، خداي تعالي او را با همان سنگ محشور مي كند». و همچنين در روايت ديگر امام صادق (ع) مي فرمايد: «الا تـحـمـدون اللّه اذا كـان يـوم القيامة فدعا كل قوم الي من يتولونه و دعانا الي رسول اللّه (ص) و فزعتم الينا، فالي اين ترون يذهب بكم الي الجنة و رب الكعبة، قالها ثلاثا» [2] «آيـا خـداوند را شكر نمي گذاريد هنگامي كه روز قيامت فرا برسد، هر جمعيتي را صدا مي زنند با كـسـي كـه بـه آنـان علاقه مند بوده است و ما را هم به سوي پيامبر (ص) مي خوانند و شما به ما پناه مي آوريد، آنگاه كجا خواهيد رفت؟

به خداي كعبه سوگند كه شما را به بهشت مي برند! حضرت اين جمله را سه مرتبه تكرار فرمود».


پاورقي

[1] بحار الانوار، 44 /313.

[2] مجمع البيان، 6 /430.