به دنبال روايت امام صادق (ع) در لهوف كه ملائكه به خدمت امام حسين (ع) رسيدند كه در مبحث قبلي گذشت، امام صادق (ع) مي فرمايد: «واتته افواج من مؤمني الجن فقالوا يا مولانا نحن شيعتك و انصارك فمرنا بماتشا». «جماعتي از مؤمنين از اجنه به خدمت سيدالشهدا (ع) رسيدند و عرض كردند ما از شيعيان و ياران شـما هستيم، هر دستوري بدهيد آماده هستيم، اگر امر كنيد به كشتن تمام دشمنانتان در حالي كه شما اينجا باشيد، شر همه آنان را از شما كوتاه مي كنيم». امام (ع) در حق آنان دعا و سپس فرمود: مگر قرآن را نخوانده ايد آنجا كه مي فرمايد: (قل لو كنتم في بيوتكم لبرز الذين كتب عليهم القتل الي مضاجعهم) [1] «اگر در خانه هاي خود بمانيد آنان كه مقدر شده كشته شوند، به سوي قبور خود خواهند رفت». «فـاذا اقـمـت فـي مـكاني فبم يمتحن هذا الخلق المتعوس و بماذا يختبرون و من ذايكون ساكن حفرتي و قد اختارها اللّه تعالي يوم دحي الارض و جعلها معقلا لشيعتنا و محبينا». «اگـر مـن ايـنجا بمانم، پس اين مردم وارونه به چه وسيله امتحان شوند؟

و چه كسي در قبر من خـواهـد خـوابـيـد در صورتي كه خداوند روزي كه زمين را گسترد، آن را براي من برگزيد و پناه شـيعيان و دوستان ما قرار داد اعمال ايشان را در آنجا قبول و دعاي آنان را اجابت مي فرمايد شيعيان ما در آن زمين، مسكن مي كنند و براي آنان در دنيا و آخرت، امان خواهد بود، ولي شما روز شنبه كه روز عاشورا است نزد من بياييد». و در روايـت ديـگـر آمده كه حضرت به آنان فرمود: «در روز جمعه كه من در پايان آن روز، كشته مـي شـوم و كسي از اهل بيت من و خويشان و برادران من باقي نمي مانند سر مرا براي يزيد مي برند، نزد من حاضر شويد». مـؤمـنـين جن گفتند: «به خدا قسم! اگر طاعت امر شما واجب نبود، مخالفت مي كرديم و تمام دشمنانت را قبل از آنكه به شما آسيبي برسانند، مي كشتيم» [2] .