در احوالات «محمد باقر استرآبادي قدس سره»، معروف به «مير داماد» آمده است كه مي گويد:. «حـرزي از اميرالمؤمنين (ع) رسيده بود و من مي خواستم بدانم به همان نحوي كه در كتب است، از زبـان حضرت صادر شده يا نه روزي در شهر قم در سال 1011مشغول تعقيب نماز عصر بودم كه حـالـت خـلسه اي به من دست داد، شخصيت نوراني اميرالمؤمنين (ع) را ديدم كه مشغول خواندن حرز است و دوباره تكرار كرد و من هم باحضرت خواندم تا كاملا حفظ شدم: فلقد كانت هي اليقظة الحقة» [1] پس امكان تشرف به خدمت حضرات معصومين عليهم صلوات اللّه و جود دارد، منتها نه هميشه و نه بـراي هـر كـس و مـرحوم علامه مجلسي ـ قدس اللّه روحه ـ درجلد 27 بحار الانوار، بابي را به اين مساله اختصاص داده است. پاسخ سؤال دوم. آيـات قـرآنـي، در نـعـمـتـهـا و عذابهاي برزخي صراحت دارد، از جمله درباره «مؤمن آل يس» مي فرمايد: (قيل ادخل الجنة قال يا ليت قومي يعلمون بما غفرلي ربي و جعلني من المكرمين) [2] «وقـتـي مورد رحمت الهي قرار گرفت، گفت: اي كاش! قوم من مي دانستند كه به چه سعادتي رسيدم». روشـن اسـت كـه ايـن كـلام وقتي گفته مي شود كه عده اي در دنيا هستند و الا در قيامت، اولين و آخرين جمع هستند. و همچنين درباره عذاب برزخي فرعون مي فرمايد: (وحـاق بال فرعون سوء العذاب النار يعرضون عليها غدوا و عشيا و يوم تقوم الساعه ادخلوا ال فرعون اشد العذاب) [3] «عـذاب، قـوم فرعون را احاطه كرده است، صبح و شب بر آنان نازل مي شود و همينطور، روزي كه قيامت بر پا شود، (خطاب گردد كه) آل فرعون را در سخت ترين عذابها وارد كنيد». استدلال به آيه شريفه بر عذابهاي برزخي، از دو جهت است: اولا: روز و شب از مختصات اين جهان است و در قيامت صبح و شبي وجود ندارد. و ثـانيا: دو عذاب را براي آل فرعون بيان كرده است، يكي «غدوا و عشيا» كه عذاب برزخي مي شود و ديگري: «يوم تقوم الساعة» كه عذاب قيامت را جدا ذكر كرده است.