«ام سـلـمـه»، همسر رسول خدا (ص) است كه به مقتضاي بعضي از روايات وارده، بعد از حضرت خديجه، افضل زوجات آن حضرت است نامش «هند» و دخترعمه پيامبر (ص) است، چون مادرش «عـاتـكـه» دخـتـر جـناب «عبدالمطلب»است و آخرين زن از ازواج پيامبر (ص) است كه از دنيا رفته است. وي قبلا همسر ابوسلمه (عبداللّه بن عبدالاسد) بوده و از او چهار فرزند داشته و به حبشه مهاجرت كرده و بعدا به مدينه برگشته است «ابوسلمه» در احد مجروح شد و بعد از گذشت هشت ماه، به شـهـادت رسـيـد ابـوبـكـر و عـمـر از او خواستگاري كردند ولي نپذيرفت تا رسول خدا (ص) از او خـواسـتـگـاري كـرد عرض كرد اولا من زني هستم بچه دار و با شوهر كردن من، آنان بي سرپرست مي شوند و ثانيا بستگانم راضي نخواهند شد و ثالثا زني غيور و حسود هستم. پيامبر (ص) فرمود: «اما فرزندانت را خودت سرپرستي خواهي كرد و اما بستگانت هم با من مخالفت نـمـي كـنـند و دعا مي كنم كه خداوند حسد را از دل تو ببرد»، لذا ام سلمه ازدواج با رسول خدا را پذيرفت [1] .

امام صادق (ع) مي فرمايد: «ان الكتب كانت عند اميرالمؤمنين (ع) فلما صار الي العراق، استودع الكتب ام سلمه». «امـير المؤمنين (ع) نامه ها و مكتوبات را كه از اسرار امامت بوده، موقع حركت به عراق به ام سلمه سپرده است». و از بعضي اخبار استفاده مي شود كه سيد الشهدا (ع) هم در موقع حركت از مدينه، نامه هاي خود را به ام سلمه سپرده و بعدا به امام سجاد (ع) رسيده است [2] .