بازگشت

آيا بدن پيامبر و امام از بين مي رود؟


اكنون كه عنان قلم به اينجا كشيده شد، لازم است مساله ديگري را در مورد پيامبر و ائمه (ع) مطرح كـنـيم و آن اينكه آيا بدن عنصري پيامبر و امام (ع) در همان زميني كه دفن شده اند، موجود است؟

روايات در اين مساله داراي اختلاف زيادي است كه بر سه دسته تقسيم مي شوند:

1 ـ دسته اول از روايات آن است كه بدن، بيشتر از سه روز در زمين باقي نمي ماند: «عـن ابـي عـبداللّه (ع): ما من نبي و لا وصي في الارض تبقي في الا رض اكثر من ثلا ثة ايام حتي يـرفـع بـروحـه و عـظـمه و لحمه الي السما و انما يؤتي موضع آثارهم و يبلغ بهم من بعيد السلام و يسمعونهم علي آثارهم من قريب» [1] امـام صادق (ع) مي فرمايد: هر پيامبر يا وصي او از دنيا برود، بدنش بيشتر از سه روز در زمين باقي نـمـي مـانـد تـا اينكه خداوند متعال روح و جسم او را به آسمان مي برد، مردم بر مدفن آنان مي آيند و سلام مي كنند و آنان نيز از نزديك، مي شنوند». و همينطور روايات ديگري كه در كامل الزيارات آمده است [2] .

2 ـ دسـتـه دوم از روايـات آن اسـت كـه بـدن مـبـارك آنـان بيش از چهل روز باقي نمي ماند امام صادق (ع) مي فرمايد: «عن ابي عبداللّه (ع): لا تمكث جثة نبي و لا وصي نبي في الارض اكثر من اربعيني و ما» [3] «بدن پيامبر يا وصي پيامبر، بيش از چهل روز در زمين باقي نمي ماند». مرحوم «سيد عبدالرزاق مقرم» براي جمع بين اين دو دسته روايات چند احتمال ذكر كرده است: 1 ـ روايات در مقام بيان اقل و اكثر است، يعني از سه روز تا چهل روز. 2 ـ اختلاف در مراتب مقام انبيا و اوصيا آنان است كه از سه تا چهل روز در زمين باقي مي مانند. 3 ـ چـون بـعضي از خوارج درصدد نبش قبور بعضي از ائمه (ع) بويژه اميرالمؤمنين (ع) بودند، لذا ايـن روايـات براي منع آنان وارد شده كه از اين عمل منصرف شوند و بدانند كه بدن آنان در زمين نيست [4] .

3 ـ دسـتـه سـوم از روايـات ايـن است كه بدن مبارك انبيا و اوصيا در زمين باقي مي ماند، چنانچه دسته اي از روايات ناظر به همين نظراست.

«قال رسول اللّه (ص): حياتي خير لكم و مماتي خير لكم، فاما حياتي فان اللّه هداكم بي من الضلا لة و انـقـذكم من شفا حفرة من النار و اما مماتي فان اعمالكم تعرض علي فما كان من حسنة استزدت اللّه لكم و ما كان من قبيح استغفرت اللّه لكم فقال رجل من المنافقين و كيف ذاك يا رسول اللّه (ص) و قد رممت؟

فقال (ص): كلا ان اللّه حرم لحومنا علي الارض فلا تطعم منها شيئا» [5] .

«پـيامبر (ص) فرمود: زندگي و مرگ من براي شما خير است، اما زندگي من، چون خداوند تعالي بـه وسـيـلـه مـن شما را هدايت مي كند و از آتش جهنم نجات مي دهد و اما مرگ من هم براي شما خـيـر اسـت، چون اعمال شما را نزد من مي آورند، اگر حسنه باشد از خداوند مي خواهم كه بيشتر بـشـود و اگـر گناه باشد، براي شما استغفار مي كنم يكي از منافقين گفت: چطور چنين چيزي مـمـكـن است در حالي كه بدنت پوسيده شده؟!

فرمود: ابدا چنين نيست خداوند بدن ما را بر زمين حرام كرده و در زمين نمي پوسد».


پاورقي

[1] بحار، 22 /550 بصائر، 445.

[2] کامل الزيارات، باب 32، ص 103، باب 108، ص 326.

[3] تهذيب، شيخ طوسي، 6 /106، باب من الزيادات بحار، 100 /130.

[4] مقتل الحسين، پاورقي، 145.

[5] بحار، 27 /299 ج22 /550.