«تـطـيـر» در روايـات در حد شرك شمرده شده است البته در صورتي كه انسان ذات پروردگار عـالـم را مـؤثر نداند و پريدن كلاغ را مثلا مؤثر حقيقي بداند، يا آن را هم در كنار اراده ازلي خداوند چـيـزي بداند مؤمن و موحد واقعي، كسي است كه در اين نظام هستي، هيچ موجودي را مؤثر نداند و بـدانـد آنـچـه اراده الـهـي به آن تعلق گرفته باشد، همان واقع مي شود روايتي را عامه از رسول خدا (ص) نقل مي كنند كه حضرت فرمود: «مـن رجعته الطيرة عن حاجته فقد اشرك قالوا و ما كفارة ذلك يا رسول اللّه؟

قال (ص)، ان يقول احدكم اللهم لا طيرا الا طيرك و لا خير الا خيرك و لا اله غيرك ثم يمضي لحاجته» [1] هـر كـسـي بـه خاطر فال بد زدن از انجام كارش منصرف شود، مشرك شده است،عرض كردند يا رسـول اللّه! كفاره آن چگونه است؟

فرمود: بگويد: خدايا! فالي نيست مگر از ناحيه تو و خيري نيست مگر از ناحيه تو، و خدايي جز تو نيست، آنگاه به دنبال حاجتش برود».