«تـفـال» در خـوبـيـهـا و «تـطـيـر» در بـديـهـا اسـتـعـمال مي شود «تطير» از «طير» به مـعـنـاي «پـرنـده»اسـت و عـرب غـالبا فال بد را به وسيله پرندگان مي زدند البته از «تطير» نهي شده است، چنانچه قرآن كريم مي فرمايد: (وان تصبهم سيئة يطيروا بموسي و من معه) [1] «اگر به فرعونيان بدي مي رسيد، آن را از موسي (ع) و همراهانش مي دانستند». (قالوا اطيرنا بك و بمن معك قال طائركم عند اللّه بل انتم قوم تفتنون) [2] بـه صالح پيامبر و پيروانش تطير و فال بد مي زدند، او در پاسخ مي گفت: تطير و مقدرات، به دست خداوند است و شما قومي هستيد كه مورد آزمايش قرار گرفته ايد».