«بـسـم اللّه الـرحمن الرحيم، (فان كذبوك فقل لي عملي و لكم عملكم انتم بريئون مما اعمل و انا بري مما تعملون)، والسلام». «يـزيـد بن معاويه نامه اي بهمراه اشعاري براي «عبداللّه بن عباس»، يا طبق نقلي، براي «عمرو بـن سـعـيـد» حـاكـم مكه فرستاد تا آن را در مراسم حج بخواند، يزيد چون از روحيه مردم مدينه و روحـيـه سـلحشوري سيد الشهدا (ع) مطلع بود و مي دانست كه آنان زير بار حكومت غاصبانه يزيد نـمـي روند، لذا تصميم داشت از باب مصالحه و نرمش، جلو وقوع جنگ را بگيرد، زيرا مي دانست جنگ و كـشـتـه شـدن حـسين بن علي (ع) براي او گران تمام مي شود، مردم مدينه وقتي اشعار يزيد را ديـدند، آن را خدمت امام حسين (ع) فرستادند، رهبر آزادگان جهان با يك نظر به فراست دانست كـه ايـن اشـعـار را يزيد فرستاده، لذا در پاسخ او به يك آيه از قرآن كريم بسنده كردند كه خطاب به پيامبر (ص) مي فرمايد: (وان كذبوك فقل لي عملي و لكم عملكم انتم بريئون مما اعمل و انا بري مما تعلمون). «اگـر كـفـار تـو را تـكـذيب كردند، بگو من مسؤول اعمال خودم هستم و شما هم مسؤول اعمال خودتان، شما از اعمال من بيزار هستيد و من هم از آنچه شما انجام مي دهيد بيزار هستم». اينك چند نمونه از اشعار يزيد:



يا قومنا لا تشبوا الحرب اذ سكنت

تمسكوا بحبال الخير و اعتصموا



قد غرت الحرب من قد كان قبلكم

مـن القـرون و قـد بادت به الامـم



فانصفوا قومكم لا تهلكوا بذخا

فرب ذي بذخ زلت به القدم [1] .



«آتش جنگ را كه خاموش است شعله ور نسازيد، و به راه خير چنگ بزنيد. «جنگ اقوام گذشته را مغرور كرد و جمعيت هائي را نابود ساخت. «در حـق خـويـشـان خـود، نـيـكـي كنيد و كبر و بزرگي را كنار بگذاريد كه چه بسا افراد متكبر قدم هايشان لغزيد».