سـرزنـش مـسـلـمان، محكوم است، حتي شخص عاصي را بايد نهي از منكر كنيم ولي حق ملامت نـداريم ملامت در تمام امور، مذموم است، چه امر عبادي، يا بدني، اقتصادي، خانوادگي، تحصيلي و چه غير اينها. معاويه، اميرالمؤمنين (ع) را سرزنش مي كند كه چرا دست حضرت فاطمه (س) و حسن و حسين (ع) را مي گيرد و شبها به دنبال احقاق خود مي رود. «تحمل قعيدة بيتك ليلا علي حمار و يداك في يدي ابنيك حسن و حسين». [1] .

گـاهـي رفـاقـت بـعـضـي، بـراي شـناخت عيوب و پرونده سازي عليه انسان است امام صادق (ع) مي فرمايد: «ابـعـد مـا يـكـون الـعـبـد مـن اللّه عـزوجـل ان يـوافي الرجل و هو يحفظ عليه زلاته ليعيره بها يوما». [2] دورترين بنده از درگاه الهي آن كسي است كه با كسي دوست شود و لغزشهاي او را در نظر بگيرد تا روزي او را سرزنش كند». روزي «ابوذر»، مردي را سرزنش كرد كه مادرت سياه چهره است رسول خدا (ص) فرمود: «تعيره بامه يا اباذر!». ابوذر! او را به خاطر مادرش سرزنش مي كني». «ابـوذر» هم در مقام توبه و استغفار، آنقدر سر و صورت خود را در خاك ماليد تا پيامبر (ص) راضي شود». [3] .