حـضـرت، در پاسخ معاويه مرقوم فرمود: «بدان كه تمام شرافتها و نسبت هاي بزرگ به پيامبر (ص) منتهي مي شود اين كنيز ملك من بود كه به خاطر ثواب، او را آزاد كردم، سپس بر طبق سنت نبوي بـا او ازدواج كـردم خـداونـد با ظهور اسلام، اين نوع پستي ها و حقارتها را برداشت و آن نقص و افت اجـتـمـاعي به وسيله ما برداشته شد سرزنش مسلمان روا نيست مگر در معصيت پروردگار و آنچه سزاوار ملامت مي باشد، اعمال زمان جاهليت است». [1] مـعاويه وقتي پاسخ امام حسين (ع) را خواند، نامه را جلو يزيد انداخت و گفت:«چقدر حسين بر تو فخر مي كند». يزيد گفت: «لا و لكنها السنة بني هاشم الحداد التي تفلق الصخر و تغرف من البحر». «خـيـر، ايـن طـور نـيـسـت، بلكه زبان بني هاشم آنچنان تيز است كه صخره را مي شكافد و از دريا سرچشمه مي گيرد و سيراب مي شود.